Si G. Hickok, Laybraryang Filipino sa TJIC at ang AdU Library Nitong Biyernes

Kalugud-lugod ang mga inobasyong nagaganap sa bansang Amerika na inihayag ni G. John Hickok, isang fakulti-laybraryan ng California State University kamakailan sa mga nagsipagdalo ng kanyang lektiyur noong biyernes (Hunyo 15) biyayang pagtitipon mula sa Thomas Jefferson Information Center sa pangunguna ng kanilang direktora na si Bb. Reysa P. Alenzuela.

Hindi mapapasubali na ang mga nabanggit na takbo ng panahon o mga pinakamausay na kasanayan sambit ni Hickok ay nilulunggati o kasalukuyang bahagi sa direksyon na inaasam ng bawat laybrari sa Pilipinas o sa buong Asya, pampubliko o pribado man.  

Isang malaking halimbawa: nahaharap sa malaking hamon ang mga laybraryan na paigtingin ng higit pa ang kanilang bahagi bilang mga guro tungo sa layuning pang-IL sa kadahilanang ang kaligirang kasaysayan ng ating mga tagatangkilik ay dulot ng pagkakaroon ng kapangyarihan at akses sa bulto-bultong mga elektronikong pagmumulan, sa loob at labas man ng silid-aklatan.  Di magiging kayaman-yaman sa karanasan ng pangkasalukuyang mambabasa kung walang tekst o Chat, onlayn na tsutoryal o vidyo, pathfinder at iba pa ang sentro ng kanyang pananaliksik at kaalaman, ang laybrari.  

Hinihimok ang lahat na maging proaktivo sa kanilang serbisyong referens baluti ay isang ganap na programang pang-edukasyon kaakibat ang mga pamamaraang bago tulad ng FB, twitter, YouTube, flicker, RSS, makaganyak gamit ang marketing at mapanatili ang loyalti ng komunidad angkin ang pag-ibig sa mga lugar na kung saan naroroon ang mga laybraryan. 

Tulad ng laybrari ng Adamson University kung saan ang pinaplanong brand ay “Successful Research Begins Here,” bilang halimbawa ay isang istratehiyang coupon-based ang laan upang mahikayat ang higit sa labinlimang-libong estudyante na magtsek-awt ng libro para sa proyektong: Every Adamsonian Checks Out Books.  Ito ay pagbibigay ng isang kupon sa tagatangkilik sa bawat librong hihiramin.  Mas maraming librong mailalabas ng isang mambabasa, mas maraming tsansang magwagi di lamang ng kendi, pamaypay o bolpen, libro, key chain kundi USB, ipod o Wilfone na rin sa buwanang rafol, semestral, grand o taunan.   

Isa pa ay ilang araw na lamang ay magsisilbi at maghahandog ang mga laybraryan ng AdU ng isang roving reference service na may sash at nakaguhit ay ASK ME upang ibalandra at ipaalam, sa labas at loob ng laybrari, ang mga mabubuti at napakaraming mga programang handog na may kinalaman sa mga koleksyon, pasilidad, at serbisyo, onlayn at di man.    

Ayon kay Hickok, siya man ay isang roving man ng kanyang pamantasan na umaaligid-ligid, lumalapit at personal na humaharap at nagtatanong mesa sa mesa.  Maaring simulan ito sa pangungusap na “How may I help you?” habang hawak ang isang laptap, nakawin ang pagkakatong maisakatuparan ang layuning pang-IL at maging matagumpay sa aspetong CRM o customer relationship management.

 

Ang isang sikreto ng ating industriya na aking napagtanto at kumpirmado bunsod na rin ng programang-TJIC na ito na  upang maging waging-wagi sa larangan ng laybraryanship ay ang patuloy na maging produktivo o proaktiv, mag-invest ang laybrari sa larangan ng edukasyon ng mambabasa o tagatangkilik at sapat-sapat ang husay na istrategikong planong pangmarketing.

Ang manunulat ay nakadalo kasama ang kanyang direktor na si Gng. Delia B. Calimag at kapwa laybraryan na si G. Nelson Hermogenes ng AdU sa programang TJIC sa lektiyur ni G. John Hickok  na pinamagatang: Latest Trends and Innovations in American Libraries, bulwagan ng U.S. Embassy sa siyudad ng Pasay noong Hunyo 15, 2012.

 

Hospitalidad, Mainam na Metaporiya ng Paglilingkod Para sa Mga Laybrari ng Kasalukuyang Panahon

Hindi pa naman huli ang panahon upang tuluyan ng isaganap o isaalang-alang ang paggamit ng isang uri ng hospitalidad tungo sa otentikong pakikitungo ng mga kawani ng lahat ng mga laybrari sa kani-kanilang mga kostumer, pribado o pampubliko, akademiko man o hindi. Ayon kay Carol A. King (1985), ginagamit, karamihan sa mga organisasyon, ang hospitalidad bilang metapora (talinghaga) o takigrapya (preskripsyon) upang ilarawan para sa kanilang mga empleyado ang isang uri ng relasyon sa mga kostumer bilang mga panauhin. Ang mga metapora ay kapaki-pakinabang upang maihayag ang mga nilulunggating mga pagpapahalagang kultural sa isang samahan, gayunpaman, ang mga empleyado ay nararapat na malaman kung ano ang ibig sabihin ng mga metapora (talinghaga) para sa kanila, at kinakailangang kumilos ayon sa mga pagpapahalagang hain ng metapora.

Ang metaporang ito ay inaasahang magiging instrumento upang manumbalik at punuin ng mga tagatangkilik maging ang mga interyor at espasyo ng mga silid-aklatan.


Halimbawa, di mararamdaman ng sinuman ang di pagkabilang kung sa kanyang pagpasok sa Sinupan ay mauulinigan ang (1) masiglang pagbati ng isang kawani, (2) mabatid na siya’y malugod na tinatanggap, (3) matupad ang mga kagustuhan maging ang di pa nilalayon, at (4) maanyayahang muling magbalik upang pagmalasakitan.

Ngunit sadya nga bang normal at karaniwang may mga panauhin o kostumer na madaling magalit, magtampo o kaya naman ay bigatin sa balikat ng kawani ng laybrari. Isa itong karanasan na tinututukan ng masidhi sa aspeto ng paglalaan ng otentikong pakikitungo o hospitalidad sa mga laybrari at ng mga laybraryan ng kasalukyang panahon.

Mahahalata na papalapit pa lamang siya ay nagpupuyos na ito sa sama ng loob. Di niya kasi akalaing di na siya tatanggapin ng laybrari bilang mananaliksik dahil hanggang alas tres lamang ng hapon ang oras ng pagtanggap sa di mag-aaral ng pamantasan. Naglakbay ang bisita mula Cavite hanggang Maynila at umaasang sa kanyang pagdating siya ay papayagang makagamit ng mga libro at iba pang babasahing matatagpuan sa laybrari. Reklamo niya: kung nabanggit lamang ito sa telepono noong siya ay tumawag ay nakapunta sana siya ng mas maaga o ipagpapaliban na lamang. Ngunit naroron siya dahil na rin sa matindi niyang pangangailangan ng mga babasahin para sa kanyang asignatura at pag-uulat sa darating na Sabado at bigong mapaunlakan ng opisina ng Sirkulasyon. Masama ang loob ng umalis na bisita.

Kung mangyari at magkaroon ng isang kliyente na ubod ng tapang, may kimkim na galit o di ikinatuwa ang serbisyong nakamtan mula sa isa o mga kawani ng laybrari ay maaring gamitin ang mga sumusunod na mga paraan upang maisalba ang tiwala at pagtangkilik ng mambabasa sa serbisyong laan para sa kanila:

1. Hayaan ang kostumer ng laybrari na magbukas o magpahayag ng damdamin. Huwag sumabad. Hayaan siyang sabihin ang nais niyang sabihin, lubha man ito o napakanegatibo. Ang pagbubukas ng dinaramdam dulot ng pagkalumo sa natanggap na serbisyo hatid ay ginhawang emosyunal sa nagrereklamo. Maihahalintulad ang taong may sama ng loob sa isang bulkan na anumang oras ay sasabog at di alintana kung makakasakit ito o hindi.

2. Maging kalmado. Pakatandaan na ang kostumer sa laybrari ay di galit sa sinumang kawani ng laybrari kundi siya lamang ay naguguluhan o balisa sa natanggap na serbisyo na pakakasuriin na isang problema. Analisahin ang problema at humanda sa pagbibigay ng agad-agad na solusyon. Habang ang kostumer ay nagsasalaysay ng may init ang ulo, suriin ang problema at humanda sa paghahandog ng lunas dito. Iwasang makiargyumento sa kostumer o maging depensibo. Hindi kailanman maibabalik ang tiwala ng mamababasa kung makikipagtalo dito.

3. Makinig mabuti at unawain ang damdamin ng kostumer bilang tao. Pakinggan ng may pag-iingat ang mga datos na binabanggit ng nagrereklamong kostumer ng laybrari. Ngumiti paminsan-minsan, umiling kung kinakailangan, tumango kung nararapat. Maaari rin namang humilig upang maihayag sa kausap ang iyong pakikinig ng tapat. Kung nais isulat ang mga detalye ng ipinapaliwag na problema ay makakatulong upang matagni-tagni ang kabuoan ng pangyayari mula sa bibig mismo ng nagrereklamo.

4. Ilagay ang sarili sa nararanasan ng kostumer. Ito ay makapagpapalamig ng init ng ulo ng nagrereklamo at di nangangahulugang tama at kinakampihan siya. Nagpapaalam lamang ito na ika’y handang tumulong sa abot ng iyong kaya. May mga wika om pangungusap ang ginagamit at iminumungkahing kabisaduhin upang mas madaling mabanggit sa kalagitnaan ng pakikinig tulad ng:

Nauunawaan ko ang iyong kalagayan at sinasabi.
Ipagpaumanhin mo at di ito sinasadya.
Paano kita matutulungan.
Tignan ko kung ano ang magagawa ko.


5. Humingi ng paumanhin sa naganap na di inaasahan. Kung ang pagkakamali ay nagbunsod sa isang problema, humingi kaagad ng paumanhin. Iwasang magdahilan o maghanap ng sisihin sa paligid dahil hindi na interesado ang kostumer sa mga ito. Ang ninanais nito ay masolusyunan kaagad ang kanyang problema.

6. Ihayag ang mga pagpipilian. Bigyan ng pagpipilian ang kostumer. Mamili anmg sinuman sa inyo ng pinakamainam na paraan. Kung mas higit dito ang ninanais at kung kaya mo namang ibigay, tupdin ng mabilis. Kung di naman otorisadong gawin, huwag ilagay ang sarili sa alanganin bagkus sabihin ng may katapatan: Hindi po ako otorisadong ibigay ang inyong ninanais ngunit gagawin ko po ang ang aking magagawa at susubukang gumawa ng paraan.

7. Humingi ng tulong. Tawagin ang nakatatas kung di mapahinuhod ang kostumer sa mga pagpipilian o kaya naman ay muling humingi ng paumanhin at ibalik ang bayad sa paggamit ng laybrari. Minsan, ang mga kostumer ay sadyang nagrereklamo lamang at anumang ihain sa kanilang harapan ay di makakatugon, di makakasapat o di makapagpapahinahon sa kanila.

Alamin kung paano inaawit ang mga berso mula sa Unang Korinto 13 bilang hospitality song na makapagpapakatatag sa isang kawani ng laybrari sa harapan ng isang umuusok at nagliliyab sa galit na panauhing maaring maging tagatangkilik o di kailan man uulit upang mapagsilbihan sa susunod pang mga pagkakataon.

Ang mga nabanggit ay kaunting bahagi lamang ng ppt ng manunulat na naging tagapagsalita sa siyudad ng Tuguegarao, Cagayan para sa temang Impact & Challenges of Library Tourism & Hospitality: Endearing Libraries and Information Centers to Publics noong Setyembre 10, 2011 laan ng St. Paul University System at kanyang Knowledge Information Resource Network sa pamamgitan ng liderato ni Dir. Rosalinda T. Tanguilan, Ph.D.

Isang Altar Para kay Genoveva E. Matute

Sa payak na paraan na ipinamalas ni Armando Mandy Diaz, Jr., isang superfan ni Nora Aunor, maaaring gayahin o hugutan ng inspirasyon ng mga mag-aaral sa Pamantasang Normal ng Pilipinas ang nilulunggating museo o altar para sa napakahalagang guro ng pamantasan na pumayapa na noong 2009, si Bibang o mas kilala sa pangalang Genoveva Edroza Matute (GEM).

Mula noong 1967, ang batang si Mandy ay nag-ipon na ng mga siniping lathalain (may 47 na bolyum) at sampung (10) album na mga larawan (mula sa 172 na pelikula at mga pabalat na mga magasin at komiks) ng kanyang iniidolong superstar ng kanyang panahon, artista ng All Over the World hanggang sa huling pelikulang napanood ni Diaz, ang Naglalayag (2008).

Ayon sa kanyang artikulong, Miracle o Himala, na naisulat bago pumanaw ay di niya hahayaang matupok ng apoy ang kanyang koleksyon bagkus una niya itong ililigtas. Ilan sa mga malalaking larawan ay nakalagay mismo sa pintuan ng kanyang bahay, bintana at maging sa altar. Tinutukoy niyang Nora Aunor Avenue ang lugar na kung saan masusumpungan ang kanyang tirahan. Dito natatagpuan ng mga mananaliksik ang mga dokumentong di mahanap sa mga formal na institusyon na may kaugnayan kay La Nora. At sinumang lalabas at dadaan sa pintuan ng kanyang bahay ay inaasahang magpupugay o magbibigay-galang sa larawang nakadikit dito na tila kilos na iginagawi sa mga santo o rebulto sa Quiapo o Baclaran.

Nararapat lamang na ang karubduban ng paghanga ni Mandy ay maipamalas din ng sinumang nais itanghal ang manunulat ng Ang Kuwento ni Mabuti (1951). Ang pagkakaroon ng pag-ibig sa isang dakilang Manilena, dahil na rin sa kanyang kaabaan, nagtinda ng kakanin (sa harapan ng dating San Lazaro, na ngayon ay SM-Manila), gulay (kasama ang isang kapwa guro) at sigarilyo (mula Maypajo hanggang Recto), pagpupursigeng makaahon sa kahirapan (tumigil sa pagtuturo at nag-buy and selling noong panahon ng Hapon), makakamit ng tagumpay (patuloy na pagsusulat) habang guro sa elementarya, hayskul at kolehiyo ng Philippine Normal School (mula PNC na PNU na ngayon) sa loob ng maraming taon (1980-1948) ay sapat upang iluklok sa Dambana ng Hambingan upang pamarisan ng mga guro at iba pang mga propesyunal ng pangkasalukuyang panahon.

Hinimok ko ang mga mag-aaral na gawin ngayon sa madaling panahon ang pagaarkayv sa mga personal, historikal o literaryong koleksyong GEM para kay Matute upang di matulad sa mga nagkalat na mga orihinal na kopya ng mga pelikulang Pilipino sa labas ng bansa. Tulad ng 35 mm print ng Genghis Khan ni Manuel Conde ay nasa isang Pinoy na nasa California. Ilan sa mga de-kalibreng pelikula tulad ng Insiang at Bona ni Lino Brocka ay inaarkayv at inaalagan ng tamang-tama o higit pa sa inaasahan ay nasa Pransya, ang Ang Maynila, Bayan ko ay nasa pangangalaga naman ng British Film Institute. Mayroon din sa New York, Singapore, Brussels, Berlin at iba pa na ipinipriserba ng napakahusay upang mapanood pa at mapag-aralan ng marami pang mga henerasyon, lokal at global.

Huwag hayaang mawala unti-unti ang anumang mga artifact, memorabilia o memento, mga isinulat sa kamay ni GEM bagkus planuhin agad-agad kung saan hahanapin, anu-ano ang mga titipunin, paano payayabungin, at makapagbibigay ng akses sa balana ng mga ginintuang impormasyong matatamo sa mga alaala ng kahapong nabuo sa pagpupunyagi ng isang 4-time Palanca awardee para sa kanyang mga maiikling katha: Kuwento ni Mabuti (First Prize, 1950-51); Pagbabalik (Third Prize, 1951-52); Paglalayag … sa Puso ng Isang Bata (First Prize, 1954-55) at Parusa (First Prize, 1960-61).

Nawa’y di matulad sa di mahanap hanggang ngayon na unang-unang kuwentong nagawa ng ating prolifikong manunulat: Ang Taling (1936).

Alamin kung bakit magandang halimbawa ng pagpapahalaga sa mga pelikula ni FPJ, Regal Films, RVQ lalung-lalo na sa koleksyon ng LVN Studio ang ipinamalas ng ABS-CBN Film Archive? Ang ABS CBN, ayon sa SOFIA (Society of Filipino Archivists for Film), ay ang de facto national audio-visual archive ng bansa...

Kinonsulta ng manunulat ang disertasyon ni Montealegre (2004) at ang isang faculty publication ni Del Mundo, Jr., na matatagpuan lamang sa aklatan ng De La Salle University-Manila, http://lib1000.dlsu.edu.ph/search bago magsalita para sa temang Organization of Special Collections sa mga estudyanteng LS at mga opiser ng Kadipan sa Pamantasang Normal ng Pilipinas noong umaga ng Hulyo 25, 2011.

Si Amaya, ang Pamamahala at si Humadapnon

Si Amaya, ang Pamamahala at si Humadapnon
Ni G. Roderick Baturi Ramos

Tawa kami ng tawa ng aking mga binukot na mga anak na sina Heaven at Bituin ng napamangha si Mantal at banggitin sa harapan nila Dian Lamitan at Marikit na gulat na gulat sa di inaasahang marinig mula sa nakakatandang kapatid at katuwang ni Lamitan na tunay nga palang napakaganda ni Amaya, anak ni Datu Bugna kay Dal’lang na isang uripon. Magmula ng matunghayan ng aking mag-iina ang eksenang ito ay walang puknat akong tawaging baba at iloy naman si Julie ang aking asawa ng mga bata.

Hindi naman ikatutuwa ng sinumang laybraryan ang may ugaling Dian Lamitan sa kanyang mga tauhan. Ayon na rin sa isang babaeng hubad ang itaas na bahagi ng katawan tulad nina Ahak at Kayang, si Dian Lamitan, ina nila Marikit at Binayaan ay namamahalang walang lahok ng puso lalo na sa mga alipin at timawa ng banwa ni Datu Bugna. Ito ay masasaksihan ng maraming beses sa epikseryeng ito ng Kapuso: una, sa pag-utos niyang pikpikin gamit ang isang kahoy na putol ni Agang sa bibig si Dal’lang hanggang sa ito’y magdugo ng maulinigang maaaring di uripon bagkus magiging timawa o malaya ang nasa kanyang sinapupunan; pangalawa, ng hagupitin ng pamalo ni Badu si Dal’lang habang nag-aani sa utos na rin ni Dian Lamitan at pangatlo ng itapon sa malayo ang kawawang si Dal’lang pagkatapos makapanganak.

Tatlo mula sa mga maaring pagmumulan ang Hinilawod : Adventures of Humadapnon isang libro ni Jocano at Ang Datu ng mga Sulod : Isang Dulang Pampelikula ay tesis ni Aquino na mayroon sa aklatang DLSU. Ang isa pa ay ang Sulod society : a Study in the Kinship System and Social Organization of a Mountain People of Central ni Jocano rin. Maaaring basahin ang mga ito upang lalong mas malalim na maunawaan at tangkilikin ang sugidanon patungkol kay Amaya, ang binukot na may kakambal na ahas, o ang huling prinsesa, Isiang, na nasa isa sa mga sulod ng Capiz na maaari lamang marating pagkatapos lakbayin ang pitong bundok ng mga Panay-Bukidnon,

Makikilala si Hugan-an, isang susi, upang maidokumento ang sugidanon patungkol kay Buyong Humadapnon noong taong 1955 sa Central Pan-ay. Sa librong Hinilawod ni Jocano, tanyag si Hugan-an bilang tanging babaylan na makakaawit ng kumpleto o dasal ng pakikipagsapalaran ni Humadapnon at iba pang mga bida ng liping Sulod. Hindi biro-biro o simpleng gawain ang pagdodokumentong ginawa ni Jocano sapagkat ito rin ay mapanganib di lamang sa nanaliksik o kay Hugan-an. Mababatid pahapyaw kung bakit kung aalamin kung para saan at anong ibig sabihin ng mga sumusunod: “Suyung-suyung pay, pamlang, kun katuod may dalongdong...” Kinakailangan ding mag-alay ng isang itim na baboy, pitong pulang tataw o tandang at pitong babaing manok upang payapain o matuwa ang mga kaibigang espiritu kung sila ay tinatawag sa gabi man o sa umaga.

Ang isa sa mga inawit ni Hugan-an ay nagsasabing di pa nakakasumpong si Humadapnon ng babaing, Nagmalitong Yawa, kanyang pakakaibigin. Isang babaing tulad niya ay may ginintuang buhok, kapantay niya sa angking kapangyarihan mula pagkapanganak, ranggo, dugo at ubod ang kagandahan. Ngunit di madali para sa datu at sa kanyang kapatid, Dumalapdap, sa kanyang barangay, biday at mga magulang, Burulakaw at Ginbitinan. Hanapin ang librong ito, malilibang at di magsisising basahin: Hinilawod: Adventures of Humadapnon (Tarangban I) ni F. Landa Jocano na may klasipikasyong PL 6189 P36 A5225 2000.

Pandaigdigang Pakikipag-ugnayan sa Pamamagitan ng Libro at Impormasyon, Komunikasyon at Teknolohiya

Likha ng kapangyarihan ng libro, impormasyon, komunikasyon at teknolohiya ang pinakamainam na regalo ng globalisasyon sa sangkatauhan. Ito ay ang literasiyang sosyal na kasinghalaga ng literasiyang kultural, pambisnes at personal.

Ayon kay Baricaua (2002), ito ay isang regalong lubos na kapaki-pakinabang at isang hamon sa lahat at makapagbubukas ng isang kapangyarihang dulot ng pinagsamasamang kahusayan dahil:

mapagsasama-sama nito ang iba-t-ibang pag-iisip ng mga tao sa mundo; at,

mailalahok ang mga tinuturing ekstra ordinaryong indibiduwal, maitatalaga sila para sa mga mga mahahalagang gawain, mapauugnay-ugnay ang kani-kanilang mga karunungan, at maakit silang gumawa ng mga kadaki-dakilang mga bagay.

Ngunit inaasahang otentikong handa ang sinumang nais mapasabak at naglalayong maging kaisa sa mga nilulunggating bunga ng isang mabilis at progresibong pagbabago na inilahad ni Wagner (2004) sa kanyang librong Change Leadership: A Practical Guide to Transforming Our Schools.

Nararapat lamang na may tunay na pagkaunawa sa kanyang sarili (self-awareness), paglago (self-renewal) at pagpapahalaga (self-esteem) upang mapabilang at makapaglingkod ng napakahusay batid ang walang hanggang pagsabog o tuloy-tuloy na pagdaloy ng impormasyon o kaalaman sa isang global na lipunan.

Maaaring gumamit siya ng mga mantrang makapagdudulot ng katibayang-loob upang di gumanti o maghasik ng negatibong enerhiya sa sinuman. Tulad ng I will think before I speak tuwing Miyerkules o kung nasa harapan ng bumubulyaw na kapwa manggagawa at To speak gently and politely and not rudely or harshly is my art of speaking tuwing Sabado o kung sa tuwina’y nagugulantang sa reklamo ng isang kostumer ng laybrari. Ang iba pa ay ang mga sumusunod: I love myself and I should injure no one, pag Lunes; I can conquer myself and be the greatest of all the conquerors, Martes; tuwing Huwebes naman ay, I am a man who knows how to avoid problems by being careful about what I say; at sa araw ng Biyernes: I have controlled thoughts, I have controlled words, I have controlled actions. Controlled thoughts, controlled words, controlled actions make me harmless and noble. Ang panglinggong mantra ay personal na gawa at di babanggitin at ihahayag sapagkat ito’y isang lihim sa ilan lamang sinasabi. Ito ay isinahalimbawa na ng mga kilala nating o pamosong personalidad kagaya nina:

Socrates: dahil sa kakaibang gamit ng kanyang tinig, napapanatili niya ang pakikinig ng balana, at pwedeng gayahin ang kanyang paraan sa pagpapaamo sa isang makulit na asawa;

Jesukristo, ang Dakilang Guro at mapagmahal sa mga bata: ay walang kinikilingan. Matututo ang mga laybraryan at iba pang kawani ng laybrari kay Hesus kung paano mag-estima ng kliyente. Inilalagak ni Hesus sa kanyang bisig ang mga bata, pinagpapala, inaaruga na siya rin namang ipinamalas ng buong puso ni Saint John Baptist de La Salle noong kanyang kapanahunan; at,

si Gandi, katangi-tanging lider mula sa India, ayaw sa karahasan at tagapagtaguyod ng disiplinang katanggap para sa sarili.

Dahil sa kanilang kahinahunan, bagaman si Socrates ay nilason, pinako si Hesus sa krus at naasasineyt si Gandhi, naikintal at naiugat sa sandaigdigan ang imaheng sa isang global na lipunan ay nililiyag na masasaksihan lalung-lalo na sa ating kapanhunan tulay ang libro, impormayon, komunikasyon at teknolohiya.

Base sa apat na araw na pagdalaw sa Temasek o Singapore, ang aming mga nakasalamuha, Instik, Malay o Indiyan, ay marubdob na gumagamit ng teknikong salik ang malalim na refleksyon na kitang-kita sa disenyo ng kanilang sistemang pang-edukasyon. Saliksikin kung mapupuna o masisilip sa pag-aaral at pagtutro ang estratehiyang gamit ang mantra o hindi.

Tagumpay ang Delor’s Report (1972) sa pagpapaalam at paghahanda sa lahat sa rebolusyong nararanasan sa kasalukuyan. Nawa’y sumasagi sa ating isip ang mga maiikling mga salita tulad ng LEARNING TO KNOW, LEARNING TO DO, LEARNING TO LIVE at LEARNING TO BE ng Unesco na bonggang-bongga namang inilakip o inilalako, sadya man o hindi, sa mga programang IL o information literacy.

Naniniwala si Moore (2008) na maitatas ng pagbabasa ang kamalayan at mapapahalagahan ang pagkakaibang kultural. Mula sa mga nabasa sa maraming taon, malalim ang naging dulot nito sa kanya. Nalaman niya ang iba’t-ibang perspektibo ng mga tao at mga lugar sa mundo sa pamamagitan ng pagbabasa.

Kinakailangang may literasiya, di lamang sa kulturang atin bagkus may alam sa kulturang di atin ang nag-iisip global o nagnanais na maging bahagi ng isang global na lipunan. Ang maging sensitibo sa damdamin, o paggalang sa lokal na paniniwala ng mga taga-Thailand, paghawak sa ulo, o taga-Indonesia, pag-uusap tungkol sa relihiyon at pulitika, lalo pa’t kung ikay bisita ay kahanga-hanga. Ang pagpuri o matuwa sa uri ng water-recycling mayroon ang mga Singgaporyan ay pagkilala sa kabutihan ng mga taga-Malaysia dahil na rin sa kakulangan ng yamang pangkalikasan ng bansang import ng import. Ang sinumang Pilipino na dadako at maglalakbay sa mga bansang nabanggit at ang mga iba pa ay pinapayuhang alamin at dalhin ang mga mabubuting bagay na maaring makatulong sa ikauunlad na rin ng bansang ang ating sinilangan, ang Pilipinas.

Ang manunulat ay naging panauhing tagapagsalita ng Mapua Institute ng Intramuros para sa kanilang ika-76 na selebrasyon ng Buwan ng Libro noong Nobyembre 19, 2010 na dinaluhan naman ng napakarami at napakadisiplinadong tagapakinig na mga mag-aaral ng Engineering kasama ang mga napakasuportiv na mga guro sa mga programang proyekto ng mga maasikasong mga kawani ng laybrari ng Mapua Institute of Technology. Naging referens naman ng manunulat ang librong Globalization and Its Impact on Work and Career (2002) sa pagbuo ng sulating ito at halaw sa librong Why Worry? ni Dhammananda (1988) ang anim (6) na mantrang nabanggit dito.

ANG LAYBRARI SA KASALUKUYANG PANAHON
Ikalabing-dalawang Bahagi ng Ikatlong Serye (III:12, 2010 Disyembre)

A Concept Paper on Blog Utilization, A Creative Archiving Activity for the Library of the De La Salle University-Manila

Proposal Statement

To create a blog for the Archives’ services of the De La Salle University-Manila aimed at showing what’s in and sighs about who’s been worming around for anything enormously valuable – informational, historical, evidential, and intrinsic – that is housed where Lasalliana collections can be found.

Blogging, specifically, is creative archiving and can market the DLSU archives office as an exciting source for information and records. Since it’s free or with charge, creative archiving allows the library maximize and permits the public to find out what the online space, the huge Cyberspace, has provided them both - where archives can creatively functions, serves a potential market and endorses record groups and items. Definitely optimizing some digital promise, this shall shape the way clients view archives.

Introduction

'Blog' is short for 'weblog', a frequently updated publication of comments and thoughts on the web. Usually it is reflecting the views of the blog's creator. Blogs consist of text and images and are sorted by date. The newest information is on the top and there is an archive of the old one. People create blogs to share their thoughts with the world. A person writing in the journal is called a 'blogger'. Bloggers write about different topics: from the typical daily situations to the progress of some scientific researches. The readers also can leave comments and thus make the whole blog more interesting and useful. (http://www.siteground.com/tutorials/blog/)

You forgot to take a picture of a moment you don’t want to forget. Brother George Van Grieken, on a Saturday, came last July 3 during Brian’s birthday. Standing beside the movable shelf for Lasalliana, he suggested Touching the Hearts of Students: Characteristics of La Sallian School (1992) be put in the stacks always. It’s his book. The archives room has only 2 of the said book while he promised to send copies. According to him, one book that is very popular in America which must also be shelved in the stacks is John Baptist de La Salle: the Spirituality of Christian Education (2004). Brother George iterated that the De La Salle: A City Saint and the Liberation of the Poor Through Education (1996) is very good source for the history of De La Salle. Also, Brother Benilde Romancon, FSC: the Teacher Saint by Luke Salm, FSC (1987) is worth keeping.

As soon as you feel the right moment- write! Jose Javier Reyes, acknowledged as one brilliant and multi-awarded movie-television director and screenwriter ever produced by the University, donated more than three-hundred film and tv scripts to read on. Some shelved hardbound film scripts are Petrang Kabayo (1988), Super Inday and the Golden Bibe (1988), Pahiram ng Isang Umaga (1989), Si Aida, si Lorna, o si Fe? (1989), My Other Woman (1990), Emma Salazar Case (1991), Iisa Pa Lamang (1992), Ikaw Ang Lahat Sa Akin (1992), Unang Tibok ng Puso (1992), Kadenang Bulaklak (1993), Makati Ave. (Office Girls) (1993), Kutob (2005). Also found in the university archives are voluminous TV scripts of Palibhasa Lalake (1986) which featured Katawan by Hagibis as opening and ending theme, Eh Kasi Babae! (1987) with actors like Gloria Diaz and Janice Jurado and Abangan ang Susunod na Kabanata (1991), a show preceded by Tonight with Dick and Carmi and followed by Okat Tokat. Reyes is an alumnus of De La Salle Grade School, La Salle Greenhills High School and AB, 1968, 1972 and 1976 respectively. His collections, three shelves away, appear beside collected works of literary giants namely, Bienvenido N. Santos, Cirilo F. Bautista, Clodualdo del Mundo, Jr., Efren R. Abueg, and Isagani R. Cruz.

I will not forget to take a picture today… Memorabilia collections consisting of books, manuscripts and personal mementos can be captured through photo-making.

Eyes-wide-not-shut:

Whose face, on a PhilPost stamp, is acknowledged as the very first recipient of the St. John Baptist de La Salle Medal given in 1965?

Whose compact disc that shows Philippine nationalism since 1898?

A photo caption says: “On May 28, 1992, at the age of 1994, one year after he witnessed the fruition of his struggle and the realization of his dream, the removal of the US bases, he died a fulfilled man.”

Is it Marissa who really said this or someone else?: Ang pag-aasawa’y hinahanap lang ng aking katawan. Ang panganganak ay kinakailangan ng aking katawan. Ang pagsusulat ay kailangan ng aking diwa, ng aking kaluluwa.

It was advised that before a blog be created, five factors are suggested to be considered before creating a blog:

Culture The university archives can use blogs to propel historical value of its records by engaging its prospective audience, to turn on, more than their curiosity about St. John Baptist de La Salle, Patron of Teachers, salient documents found in the Archives of DLSU, and valued people and days in portraits, and collection of photos, and, also, to authentically engage all to think and talk about them. Dialogue

Transparency The intention of planning to blog about DLSU archives is for whoever gets to comment, becomes a follower and expects a host of knowledge sources and expression of varied viewpoints. Writing It shall have entertaining content and that it exudes some intensity of passion revealing the enthusiasm before, when and after an article is posted. Time

Methodology

A committee shall be formed to work on the following:

a. discussion about blogging as a special service of the Archives;
b. staffing persons, calendar and blogging schedule;
c. blog creation and its process;
d. evaluation, to confer and meet for feedback and to improve the service.

A Concept Paper for a Roving Library Staff for Reference Service of De La Salle University-Manila

A Concept Paper for a Roving Library Staff for Reference Service of De La Salle University-Manila

Proposal Statement

To be a roving library staff moving throughout the library building for the De La Salle University-Manila aimed at offering mobile reference service to where the user-clients are. Its presence on all floors draws attention to assist patrons who intend not to come around the reference desk. A roving staff person may be able to deliver as fast as he can what the client’s information needs at hand and offer a worthwhile and successful stay in the library. Specifically, this roving activity:

- accelerates reference service;
- recognizes the value of the availability of a staff person at a time of need; and,
- promotes productive readership.

This roving reference service for the library of De La Salle University shall make its staff more visible at all times. An underserved group of patrons will now be supported since the library provides ‘point of need’ reference assistance (Kalsbeek, O’Shea & Sylka, 2005). Also, the staff person appears where students congregate like in the newly renovated Internet Café, round-table discussions inside the Bienvenido N. Santos Memorabilia Room, on-line public access catalog stations or even while they queue to claim for their bags. It is one on-the spot information and/or reference assistance without a desk increasing visibility rate of librarians and awareness of reference service (Miller, 2008). The staff person brings with him pathfinders, library manuals, a laptop for demonstration and must be equipped with few effective customer-handling and communication techniques. And in doing so, with its positive and very high impact outcome, the staff person becomes a walking PR making use of a roving technique as platform, an event (Garrovillas, 2010).

Introduction

The library becomes more accessible within through its roving staff. The rover, either approaches and asks the patron: How may I help you find what you need? or allow the patron to approach the rover for the desired assistance. The rover
finds patrons in all the floors and many times seen assisting those who are using the catalogs and instructs them about basic information searching methods. Just being seen on the floor and identified as a staff person will provide better service (Bacon, 2007). The rover wears a LORA cap, in a green and white laboratory gown or simply in a shirt with ASK LORA dyed on it, obviously, to fascinate onlookers on why she looks, dresses up and behaves a little differently than all the rest. Patrons come nearer and the rover starts to offer candies, neon colored ballpens, memo pads, stickers, and other service promo paraphernalia to excite any to solicit reference help from her. Technical queries are entertained and machine assistance as well. At times, the rover walks in the library lobby and stands beside the IMS behind a LORA paper mask. Her hand demonstrates what she is about: Delighted to serve you!

Even those who are so gripped with using laptops, who may appear, from afar, not mindful of the rover’s being there will turn into all ears, be spectator and eventually, recipient of a personalized information and reference service of a lady or a gentleman staff person whose task is to rove around and be pleased at the same time with more than five help out instances with information seeking library patrons in a day. Her frequent visits to the University’s Circulation Section, while shelving displaced books, are enough to create a buzz and alert loyal shelf guests about LORA’s authentic intention to offer her time, proficiencies, and stimulate some sense of belongingness between and among them. Also, Lora is sharp to identify who is to approach, who is approachable, and when to approach a potential beneficiary of the library’s added out-of-the box service. For example, a busy-looking guy who goes to and from his table, walks around cabinets, browsing items on the shelf is LORA’s perfect target to score for the day’s roving goals.

To illustrate, Rover Librando is rover LORA. Both of them are librarians on call and staff persons on location. They make several trips to memorabilia rooms in order for Lorenzo, Francisco, Bien and Bro. Andrew meet and engage viewers of their huge achievements and mementos to take them on, journey back, on and on, to what they had witnessed while mortals of this nation. Their rooms cease to be forlorn since either Lora or Librando is often spotted inside and that encourages attendees to come after. Their stay is prized with a certain gift of knowing about a piece of each and of his milieu and permits them feel connected, again, to 24-year Philippine senator Lorenzo Tanada, cancer-stricken don Francisco Ortigas, English stories publisher Bienvenido N. Santos and beloved DLSU president from 1979-1991 and 1994-1998 Bro. Andrew Gonzales.

Rover named Librando, never forgets, to tour around a pair or stir up a group to guess who became winner, a pensionado-scholar, out of the donated pottery collection and museum artifacts of Daniel Tantoco, Jr. found beside the Archives Room. He amazes the same group with the Philippine Numismatic Collection of De La Salle University where 400 specimens of rare Philippine coins and paper currency are displayed. He also talks about its donor, a successful man, Felipe Liao, whose first love was philately.

As illustrated through Lora and Librando, the Library will have a roving library staff moving throughout the library building for the De La Salle University-Manila aimed at offering mobile reference service to where the user-clients are. The thing that Radical Reference is best known for is pushing the boundaries of what it means to do reference and more institutions are thinking about things like roving reference. (James Jacobs, 2007)

Methodology

A committee shall be formed to work on the following:

a. discussion about roving reference service, its process & customer handling on location;
b. staffing persons, calendar and roving schedule;
c. locations where to rove;
d. added features, costuming & attire of the rovers, promo paraphernalia;
e. evaluation, to confer and meet for feedback and to improve the service.